Laatst zat ik in een lopende trade, eentje die al lekker in de plus stond, zo rond de 1:1.5 Risk-Reward Ratio (RRR). Mijn Take Profit (TP) stond ingesteld op 1:3 RRR – mijn vaste doel. Per toeval had ik het er met een collega over traden, en ik liet hem de grafiek zien.
Deze week merkte ik het zelf weer heel sterk: de immense waarde van rust in de wereld van trading. De hectiek van de markten, de constante stroom van beslissingen en de continue emotionele achtbaan kunnen je compleet uitputten. En eerlijk gezegd, als je moe bent, ben je veel vatbaarder voor de psychologische valkuilen die je trading beinvloeden.
Als trader zit je vaak alleen. Achter je schermen, urenlang charts analyserend, beslissingen nemend die je financiële toekomst bepalen. De winsten vier je in stilte, de verliezen verwerk je vaak in je eentje. Die eenzaamheid is een unieke uitdaging die maar weinig mensen buiten de tradingwereld echt begrijpen. En toch, of misschien juist daarom, is de omgeving waarin je je bevindt cruciaal voor je succes.
Ken je dat gevoel? Je hebt de perfecte setup geïdentificeerd, je analyse klopt, je bent er zeker van… en dan, zodra je de trade plaatst, nemen emoties het over. Angst bij een kleine terugtrekking, hebzucht die je winstdoel verlegt tot het te laat is, of frustratie na een verlies die leidt tot impulsieve wraaktrades. We zijn er allemaal geweest. Die momenten waarop je weet wat je zou moeten doen, maar je doet iets heel anders.
Het gevoel dat je in een goede trade zit, de trade gaat naar je take profit, je schuift deze net wat verder om meer winst te behalen, de prijs bereikt de originele take profit maar draait daarna om. Helemaal terug naar je entree, je stoploss op breakeven. De prijs komt dichterbij en stopt je bijna uit. Je kan het niet laten en verschuift de stoploss en wordt alsnog uitgestopt.
